Tess Wester is keepster van het Nederlands handbalteam en het Duitse SG BBM Bietigheim.
De 22-jarige is bezig aan haar 5de seizoen in de Bundesliga, speelde op het EK in Kroatië en maakt zich nu op voor haar eerste WK. Exclusief voor Handbal Inside houdt ze een dagboek bij, waarin ze ons een kijkje geeft achter de schermen van het wereldkampioenschap.
Finale!
Wauw wauw wauw wauw wauw!
FUCKING FINALE?!?
Wie had dat gedacht, buiten wij zelf??
Natuurlijk wisten wij als team ook niet dat we de finale zouden bereiken, maar voor het toernooi spraken we al uit naar elkaar dat het er aan zat te komen. Dat we konden gaan vlammen dit toernooi. Hoe mooi is het dan om te zien en te voelen dat het ook echt gebeurd.
De wereld is ontploft! Niet alleen Nederland, maar heel de wereld staat te dringen om meiden uit ons team even een aantal vragen te kunnen stellen of een paar foto’s te kunnen schieten.
De beelden die je normaal van Hollywood sterren ziet, overkomen ons deze week ineens.
En dat is af en toe heel erg onwerkelijk, want we zijn eigenlijk maar handbalsters. We doen niets anders dan wat we leuk vinden en waar we goed in zijn en ineens, na heel veel jaar, is de wereld geïnteresseerd.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ontzettend leuk en vind het echt fantastisch om te zien hoe de sport groeit en leeft.
Maar soms moet ik wel even lachen om het feit dat mensen waar je ooit “hoi” tegen gezegd hebt, beweren dat ze je zo goed kennen en ineens je best friends zijn.
Het hoort er allemaal bij en ik doe er zelf graag aan mee, als dat betekent dat ik zondag met een gouden medaille om m’n nek naar huis mag.
Want we moeten niet vergeten waar we voor gekomen zijn en dat is maar één ding: elke wedstrijd winnen.
Nu hebben we misschien niet elke wedstrijd gewonnen, maar verloren hebben we nog niet!
En geloof me, dat staat ook niet op onze planning.
Het mag dan misschien Noorwegen zijn waar we tegen spelen. Het mag dan misschien een land zijn dat al 20x een grote finale heeft gespeeld en al ik weet niet hoeveel medailles gewonnen heeft, maar wij zijn Nederland. Wij zijn gekomen om te winnen, we hebben onze tanden in dit toernooi gezet en deze underdog laat niet los!
Tess
