Het is vandaag Nationale Vrijwilligersdag. Hoog tijd eens duidelijk te maken dat een handbalvereniging verloren is zonder de man die de goot in de kantine ontstopt. Of de moeder die áltijd de was doet. Hier, een digitale pluim.
Ja. De speler die de derby tegen de concurrent beslist, door in de slotseconde vernietigend uit te halen, wordt bejubeld. Terecht, want hij traint al een tijdje op dat loopschot. Maar vergeet vooral niet de persoon die hem jaren in de jeugd heeft geholpen de eerste stapjes te zetten. Op z’n vrije donderdagavond. Of de fanatieke supporter die in de week voor de streekderby een spandoekenactie is gestart.
“Een maandagavond het tuintje bij het clubhuis omspitten? Present”
Sportverenigingen bouwen op vrijwilligers. Die op hun beurt veel vrije tijd steken in de club. Een maandagavond het tuintje bij het clubhuis omspitten? Present. Met het jeugdploegje van je dochter mee naar een lekkere uithoek van Nederland? Tuurlijk, Meike (9) heeft duidelijk geen rijbewijs.
Verantwoordelijk
Vrijwilligers steken hun kop niet in het zand. Echt niet! Ze voelen zich verantwoordelijk voor de club, spelers, ándere vrijwilligers en de eigendommen van de vereniging. En daar plukken anderen, vaak onopgemerkt, de vruchten van. En dat vindt de vrijwilligers niet erg, hoor. Want die ene fanatieke moeder weet dat het zo werkt.
“Die ene fanatieke moeder weet dat het zo werkt”
Maar dat neemt niet weg dat ze best eens in het zonnetje gezet mogen worden. Een flinke schouderklop. En daarom vieren we vandaag Nationale Vrijwilligersdag. Sta er vandaag eens bij stil. Of: neem eens een taakje over. Al is het voor even. Vrijwilligers zijn de shit, punt. Of beter: uitroepteken!
Foto: HV KRAS/Volendam
