Het is mei en dat betekent dat 1 juni in zicht is. De deadline voor overschrijvingen nadert. Een vraag die rondzingt: waarom wisselt een jeugdspeler van club?
Dat het briljantje uit de ploeg eens de overstap ging maken van de dorpsvereniging naar topclub uit de regio zag iedereen in de D-jeugd al aankomen. Zonder enige moeite dribbelde het talent alle tegenstanders voorbij om de bal met een begaafd sprongschot tegen het net te krijgen. Over een aantal seizoenen nodigt hij/zij de oude club uit een wedstrijd in de eredivisie te komen kijken.
Een club probeert een jeugdlid zo goed mogelijk te begeleiden richting de senioren. De ene vereniging slaagt erin iemand met veel plezier zijn/haar hobby te laten uit oefenen en de andere leidt aanstaande eredivisionisten op. Voor ieder wat wils.
Motief
Daartussen zit een spanningsveld waar zowel clubs als spelers zich binnen begeven. In de overschrijvingsmaand laaien de verschillende gesprekken tussen de partijen op. Een team heeft het gemunt op een kundige B-junior. Het talent staat, soms samen met de ouders, voor een keuze: overstappen of blijven?
Het motief van een vereniging om een jeugdspeler op te halen moet deugen. Wordt hij/zij beter en gelukkiger van de overstap? Dan is het een simpele optelsom. Soms zit er een geurtje aan de beweegreden van een club te trekken. Gouden bergen worden beloofd, onzuivere beloftes gedaan. Een half seizoen later zinspeelt de inmiddels ongelukkige B-junior op een terugkeer.
Geduld
Eerlijkheid duurt het langst. Naast de juiste technische en tactische begeleiding is een jongere ook gebaat bij evenwicht. Als het talent echt goed is en ook in het ‘koppie’ strookt het, zal hij/zij in staat zijn de gestelde doelen deels of zelfs helemaal te bereiken. Heb geduld.
Het ledenaantal binnen de handbalsport is een doel op zich. Een overgang op jongere leeftijd moet ook op langere termijn nog altijd een goede keuze zijn. Van ontwikkelen naar top én van afgevallen arbeider naar gezellige hoofdklasser.
Foto: Jaap van der Pijll
