Geen van de collega’s in de eredivisie van Michael Vijverberg (26) kan zeggen full time in dienst te zijn van de club. De trainer van SEW heeft hard gewerkt om wel in die positie te komen. “Ik hoef geen naam voor mezelf te maken. Ik wil dat de club vooruit kan.”
Met de blauw-witten opent Vijverberg zaterdagavond de kampioensfase tegen Kwiek. “We hebben laten zien dat we bij de top-3 kunnen horen. Het laatste stapje ontbreekt nog. We moeten ervaring krijgen in het spelen van belangrijke wedstrijden. Allemaal onderdeel van het proces”, legt Vijverberg uit.
In de ochtend staat hij de vragensteller te woord. Want: “Ik ben handbaltrainer van beroep en slaap uit.” Bij SEW is Vijverberg full time in dienst. “Ik wilde piloot worden, maar ben kleurenblind. Dan ga je op zoek naar wat je wel wilt. Dat werd training geven. Eerst is het een trigger geweest en later vooral een grote uitdaging.”
Tonegido en VZV
Bij DSO uit zijn woonplaats Den Helder zette Vijverberg zijn eerste stapjes in het vak. Via de damesploeg van Tonegido kwam hij bij VZV terecht. “Ik ben er een HBO-studie naast gaan volgen, maar maakte eigenlijk alleen de tentamens. In ’t Veld ging het vuurtje echt branden”, legt de pas 26-jarige eredivisietrainer uit. “Mijn ouders vertelden me een serieuze baan te gaan vinden. Toen wilde ik laten zien dat ik ook zo genoeg geld zou kunnen verdienen. Ik heb lange tijd ook nog in de horeca erbij gewerkt.”
“Bij VZV, waar ik het hoofd van de jeugdopleiding ben geworden, ben ik het stukje management echt gaan waarderen. Beleid maken, beleid voeren, beleid aanpassen. Eigenlijk is de eredivisie nooit mijn doel geweest. Ik wilde de vereniging organisatorisch vooruit helpen. Dat is bij SEW ook nog zo”, aldus Vijverberg. “Ik hoef geen naam voor mezelf te maken. Ik wil dat de club vooruit kan.”
Acht uur per dag
Vijverberg omschrijft VZV en SEW als Ajax – Feyenoord. Toch koos hij een jaar geleden voor de stoute stap naar de blauw-witten. “Qua uitstraling en van verhalen dacht ik dat SEW niet bij mij hoorde. Toch ben ik op gesprek gegaan om aan te horen waarom de jeugd wel kampioen werd, maar de hoofdmacht niet”, legt hij uit. Bij de concurrent zag Vijverberg een grote uitdaging. “Hier kan ik acht uur per werkdag bezig zijn met training geven en ook de club organiseren.”
Zo stapte hij samen met Jip van Otterloo over naar de concurrent. “Er loopt weer een lijn door de opleiding. Ook moet het respect van de jeugd naar de senioren terugkomen. Dat er tegen de speelsters van het eerste team van SEW opgekeken wordt.”
Kwestie van plannen
“Ik sta vanavond pas om half acht op de vloer. Daarvoor voer ik veel gesprekken”, legt de Noord-Hollander vanuit Den Helder uit. Er zijn meeuwen op de achtergrond te horen. “Hoe ik er ondanks mijn vele taken bij SEW voor zorg dat het eerste team optimaal voorbereid blijft voor de volgende wedstrijd in de eredivisie? Dat is een kwestie van plannen. Als we een belangrijk duel gaan spelen doe ik die week iets minder voor de club zodat ik me kan focussen op de meiden van de selectie. De week erop staat dan weer meer in teken van het verenigingsbelang.”
Vijverberg wil ooit belanden bij een club in het buitenland, maar weet ook dat hij als trainer/coach nog niet zover is. Daarbij is er bij SEW genoeg werk te doen. “Je ziet veel trainers die keihard willen presteren en zo naar de volgende club gaan. Dat is niet mijn doel. Ik wil mezelf en de club door ontwikkelen. Ik wil niet één keer de schaal winnen, maar nog jaren door kunnen gaan.”
Tekst
“Dit seizoen is ons doel om Europees handbal te halen. Dat past bij het programma dat we aanbieden”, besluit Vijverberg. “Dan moeten we derde of vierde eindigen. Het liefst worden we derde. Dat is nu nog genoeg, maar over een aantal jaar niet meer. Ik heb niet voor niets tot en met 2027 verlengd. Samen moeten we de eredivisie uitspelen.”
Foto: Jaap van der Pijll
