Mart Aalderink (38) heeft zijn dromen in Duitsland moeten laten varen. Zijn zieke moeder is de reden dat de trainer/coach weer terug is bij E&O.
Vorig jaar speelde hij nog met Bundesliga-club HSG Bad Wildungen tegen giganten als HB Ludwigsburg en Borussia Dortmund. Aalderink nam het afgelopen weekend met de Emmenaren op tegen Dalfsen dat uit de Nederlandse tweede divisie is gepromoveerd. “Als het om werk gaat is het eenmaal terug in Nederland erg wennen”, aldus de voormalig linkerhoekspeler.
Zijn club in Duitsland wilde graag met Aalderink door en ook hij had graag willen blijven, maar: “In de jaren over de grens is mijn moeder erg snel achteruit gegaan. Ze heeft Alzheimer.”
Fanatieke amateurs
“Vorig jaar november kregen we als familie te horen dat mama niet meer alleen thuis kon zijn en mijn vader heeft toen als mantelzorger gefungeerd. Ik ben haar enige echte zoon. Ik kon het niet langer over m’n hart verkrijgen alle anderen van de familie voor haar zorg te laten opdraaien”, deelt Aalderink. In 2021 ruilde hij E&O in voor Neckarsulm SU.
Het contact met E&O kwam afgelopen lente weer op gang en Aalderink is sinds de zomer in de Nederlandse eerste divisie actief. “Ik werk niet meer met professionals, maar met – fanatieke – amateurs. Natuurlijk is dat een hele omschakeling. De uitvoering van het spelletje is minder snel en krachtig. Ik heb wel eens te veel van de meiden gevraagd, maar inmiddels heb ik de juiste balans gevonden en ben blij met wat de groep laat zien.”
Zaakwaarnemer vindt het jammer
Na vier wedstrijden staat E&O op vijf punten. “De minimale doelstelling is het halen van de kampioenspoule”, is Aalderink nog steeds heel gedreven. “Maar het proces en de ontwikkeling van de speelsters is belangrijker dan nu al meespelen om promotie. De groep is anders dan vorig jaar en veel meiden die nu veel speelminuten krijgen hebben geen ervaring op het hoogste niveau. We moeten geduld hebben en dat hebben we. Het gaat hier niet alleen om de resultaten.”
“Mijn zaakwaarnemer vindt het jammer dat ik de Bundesliga heb verlaten, vindt het een gemiste kans, maar vooral is zijn begrip groot”, vertelt Aalderink over de bewuste stap terug. “Het contact met de club in Duitsland is er nog steeds en ik kan het ook nog eens proberen. Voor nu is het heel fijn dat ik wekelijks dichtbij mijn moeder, maar ook familie kan zijn.”
Mentale weerbaarheid
Wat heeft de oud-bekerwinnaar met Hurry-Up van zijn werkwijze met de profs meegenomen naar Emmen? “Ik vind dat we in Nederland een soort mentale hardheid moeten kweken. Bij Neckarsulm SU en later HSG Bad Wildungen Vipers heb ik met Nederlandse talenten als Amber Verbraeken en Jessie van der Ruit mogen werken. Zij zijn op Papendal technisch heel goed opgeleid, maar in Duitsland – ver van vrienden in Nederland – wordt ook mentaal veel van je gevraagd. Daar moet in de opleiding in eigen land ook meer aandacht voor zijn.”
“Ik probeer de meiden bij E&O ook mentaal sterker te maken. Als bescheiden noordelingen laten we ons al snel ondersneeuwen. We moeten de strijd aangaan. Dat wil ik graag zien”, aldus Aalderink. En dan toch stiekem: “En dan wil ik natuurlijk zo lang mogelijk meedoen om de bovenste plaatsen. Dat krijg je er bij mij niet zo maar uit.”
Foto: Tina Kolthof
