Na een hartspierontsteking trekt Kay Smits (27) deze week voor het eerst in meer dan een jaar weer het shirt van Oranje aan. Tijdens de EK-kwalificatiewedstrijd in Almere tegen Oekraïne gaat hij iets nieuws proberen: genieten van het spel.
Enkele maanden na de winst van de Champions League met SC Magdeburg moest Smits vorig jaar plotseling stoppen. Na maanden van onzekerheid heeft de Limburger groen licht gekregen om weer voluit mee te doen bij zijn club SG Flensburg-Handewitt en deze week ook bij Oranje. “Eigenlijk hoef ik er niet meer over na te denken. Mijn gezondheid is weer zoals het hoort,” deelt hij.
“Er zijn geen risico’s meer. Ik kan ouderwets trainen en spelen,” vertelt de fanatieke Smits. “Toen ik weer helemaal honderd procent gezond werd verklaard, voelde dat natuurlijk goed. Ik was blij om weer terug te keren op het veld.”
De oude Kay
Toch volgde er een ‘maar’. “Na de eerste revalidatie begon eigenlijk een tweede. Deze was bedoeld om weer in oude, goede vorm te komen, maar dat leek in het begin heel ver weg.”
“Ik was constant bezig met de oude Kay, de speler die ik was voordat ik uitviel. Ik wilde zo snel mogelijk weer dat niveau bereiken. Ik heb hard getraind en in mezelf geïnvesteerd, maar raakte ook snel teleurgesteld. Daarom moest ik mezelf een ander perspectief aanmeten,” zegt Smits.
Welkome afleiding
Bij SG Flensburg-Handewitt kreeg hij hulp. “Ze vroegen me om mijn mindset te veranderen. In plaats van me te richten op de topvorm, moest ik me focussen op het maken van kleine stappen. Van dertig naar eenendertig procent.”
Met speeltijd en doelpunten laat Smits in de Bundesliga weer van zich horen. De volgende uitdaging ligt nu bij de nationale ploeg. “Ik ben echt toe aan deze interlandweek. Ik kijk er al lange tijd naar uit,” legt hij uit. “Zo’n week geeft energie, vooral omdat ik lang niet met deze jongens heb kunnen spelen. Het is heerlijk om weer samen op het veld te staan. Het voelt als een welkome afleiding.”
Vier punten
“Het is ook fijn om gesprekken te voeren met jongens die je goed kent,” vervolgt Smits. Babbels met zijn broer Jorn gaan nu niet meer via FaceTime, maar met een kopje koffie in het hotel of op Papendal. “Met Rutger ten Velde kan ik ook goed praten. We zijn al jaren kamergenoten bij Oranje en denken over veel zaken hetzelfde. Ik vraag hem regelmatig om feedback.”
Eerst sparren, dan spelen. Smits kan donderdagavond zijn rentree maken tegen Oekraïne. Drie dagen later volgt het uitduel met Kosovo. “Het is simpel: deze week moeten we vier punten halen als we naar het EK van 2026 willen.”
Opeens een bijzondere gebeurtenis
Provinciegenoot Luc Steins is een van de vijf afwezigen bij het Nederlands team. “Er zijn genoeg jongens die het team kunnen leiden en dragen. Dat wordt een leuke, maar ook grote uitdaging.” Hij voegt eraan toe: “Ik hoop dat we ons leuke en vrije spel kunnen laten zien aan het thuispubliek.”
De EK-kwalificatiewedstrijd tegen het onbekende en lager geplaatste Oekraïne wordt nu een bijzondere gebeurtenis voor Smits. Een om te onthouden. Hij besluit: “Ik kijk er gewoon weer naar uit om te spelen en uit te komen voor Oranje. Gezien de onzekerheid van 2023 voelt dat nu heel simpel.”
Foto: FotoReza
