Skip to main content

Bakker: “Allemaal heel leerzaam, maar soms ook frustrerend”

Na bijna twee jaar heeft Donna Bakker (21) zich weer bij Oranje laten zien. “Ik heb in Frankrijk wel geworsteld met mijn afronding.”

Advertentie

In april 2023 debuteerde Bakker samen met anderen van de HandbalAcademie voor de nationale ploeg. De rechterhoekspeler mocht tegen Zweden B voor het eerst het tenue van de A-ploeg aantrekken.

“Dankbaar ben ik voor dat soort kansen”, zegt Bakker twee jaar later. Afgelopen week was het weer zover. “Ik heb ontzettend genoten. Ik ben een tijd uit beeld geweest, maar tijdens de Golden League mocht ik bij alle drie de oefenwedstrijden aansluiten.”

Van VOC naar Saint-Amand Handball
Bakkers debuut voor de Oranjevrouwen werd haar destijds gegund. Afgelopen donderdagavond maakte ze deel uit van een verjongd nationale team, terwijl ze in het weekend de geblesseerde Sarah Dekker verving in de A-ploeg. “Je wordt opgeroepen met een reden. Ze zien iets in je en dat werkt motiverend. Dat ik uiteindelijk ook tegen Denemarken en Noorwegen bij de groep hoor, is deels geluk.”

Advertentie

Een jaar geleden besloot de linkspoot in Frankrijk te tekenen. Van VOC naar Saint-Amand Handball. Een club op het hoogste niveau. “In het begin was het zoeken. Van de eigen eredivisie naar Frankrijk is nogal een stap. Daarbij kwam er meteen druk kijken, want mijn positiegenoot viel geblesseerd uit waardoor ik meteen veel minuten moest maken.”

Soms frustrerend
“Ik heb in Frankrijk wel geworsteld met mijn afronding”, is Bakker eerlijk. “In de eredivisie was Liza Rovers van Venlo de beste keepster en door mijn overstap stond ik opeens tegenover A-internationals. Allemaal heel leerzaam, maar soms ook frustrerend.”

In Den Bosch tegen Polen maakte Bakker weer haar opwachting op Nederlandse bodem. “Het was heel leuk om weer met de meiden van U20 samen te spelen. Na het WK van juni 2024 had ik velen niet meer gezien. Ook is het natuurlijk speciaal als je familie, vriend en schoonfamilie op de tribune zitten.”

Strijden tegen degradatie
Als prof woont Bakker, die een relatie heeft met rechteropbouwer van Bevo Giel van Lisdonk, sinds de zomer alleen in Frankrijk. “Saint-Amand-les-Eaux is een klein dorpje en ik woon samen met een andere teamgenoot in een appartementencomplex in het centrum. De dichtstbijzijnde grote stad is Lille. Ik heb het daar naar mijn zin.”

Met Saint-Amand Handball strijdt de voormalig landskampioen tegen degradatie uit de Franse eredivisie. “Het is een sterke competitie waarbij we goede resultaten hebben gehaald tegen hoger geklasseerde ploegen. Omgekeerd verliezen we ook van teams die op papier minder lijken”, legt Bakker uit. “De Franse competitie is natuurlijk veel uitdagender dan de eredivisie.”

Van pas
Over de grens volgt Bakker een spoedcursus tophandbal. “Ondanks de vele, grote uitdagingen heb ik geen moment spijt van de keuze voor de Franse competitie. Ik leer heel veel bij en dat kan in de toekomst ook bij bijvoorbeeld het Nederlands team van pas komen.”

Foto: FotoReza

Advertentie