Hoe is het mogelijk? Het was de meest gestelde vraag na afloop van de derde, en beslissende, wedstrijd om de landstitel tussen Succes/VOC en Sercodak/Dalfsen. De ploeg van succescoach Peter Portengen won met 22-24 en pakte daarmee de zo fel begeerde schaal. Dat was knap, heel knap. En zonder ook maar iets af te doen aan de prestatie van Dalfsen hadden niet veel handballiefhebbers dat verwacht. VOC gold als de grote favoriet, maar zoals zo vaak in de sport pakte het totaal anders uit.
Ongeloof, verbijstering, verdriet. Alle emoties kwamen na afloop naar boven bij de speelsters van beide partijen. De tranen vloeiden rijkelijk. Aan de ene kant, bij Dalfsen, van geluk. Even verderop, bij het ontgoochelde VOC, van narigheid. Zó dichtbij en dan toch nog in de allerbelangrijkste partij van het seizoen ging het dan toch nog mis.
Vorige week in Dalfsen tekende zich de bizarre ontknoping al af. Na een overduidelijke overwinning in de eerste partij werd VOC daar afgebluft. Niks aan de hand, zo luidde het commentaar in het Amsterdamse kamp. Thuis maken we het volgende week wel af, was de logische prognose van de VOC-aanhang. De Amsterdamse ploeg leek over meer ervaring, over meer stalen zenuwen en over meer kwaliteit te beschikken om de finalepartij in Amsterdams voordeel te beslissen.
Maar precies op het juiste moment van de competitie had de slimme coach Peter Portengen zijn team voorbereid op het cruciale treffen. Vorige week steeg zijn team boven zichzelf uit. En zonder dat iemand het verwachtte en spottend met alle logica lukte het hem en zijn meiden dat huzarenstukje een week later nóg eens te herhalen. Groot respect voor Portengen en zijn team om onder zware omstandigheden in het hol van de leeuw de titel voor de neus van VOC weg te kapen.
Gelijktijdig ook bewondering voor de Amsterdamse ploeg. Het zal je maar gebeuren dat je als torenhoge favoriet in eigen huis met die fanatieke supportersschare de titel uit je handen ziet glippen. Het hele seizoen de beste ploeg en dan op het hoogtepunt de prijs niet kunnen binnenhalen. Het verdriet was groot en begrijpelijk. Niet alleen voor de speelsters die afscheid namen: Lindsey Schrekker (stopt) en Alyssa Alings (naar Volendam), maar voor alle Amsterdamse speelsters die zo vurig op die titel hadden gerekend. Het sierde Michelle Goos dat zij na afloop de microfoon pakte en in een toespraakje Dalfsen feliciteerde en haar ploeggenoten bedankte.
Lang zag het er in het boeiende duel naar uit dat VOC het wél zou redden. De 3-0 opening was indrukwekkend. De 13-11 ruststand hoopvol. Halverwege de tweede helft ging het toch nog fout. De thuisclub miste te veel open kansen, onder meer vijf strafworpen. Dat was mede de verdienste van de opnieuw subliem keepende Kristy Zimmerman. Vorige week al een hoofdrol na haar blessure en ook nu weer allesbepalend in het doel van Dalfsen. Leuk was wél dat ook Yara ten Holte nog een strafworp stopte.
Bij 16-16, een kwartier voor tijd, bepaalde Dalfsen het verschil. Larissa Nusser (wat een talent!), Fabienne Logtenberg (onmisbaar in het team) en Yara Nijboer (grote individuele klasse) zorgden voor 16-19. VOC-coach Bert Bouwer nam een time-out, maar zijn ploeg bleef volharden in het maken van fouten en het missen van kansen. Aan de andere kant wisselde Peter Portengen steeds precies op het juiste moment en hield zijn team met tactische aanwijzingen op het juiste spoor.
Bij 19-23, vijf minuten voor het einde, was het over voor VOC. De Amsterdamse speelsters konden niet anders dan proberen iets te forceren en dat pakte verkeerd uit. Het jeugdige Dalfsen hield knap stand in een hectische slotfase, daar waar juist de ervaring van VOC de doorslag had moeten geven. De ontlading bij Portengen en zijn team was vervolgens enorm. Even verderop keken de Amsterdamse speelsters met hun aanhang vol ongeloof toe. Hoe had het zó mis kunnen gaan?
Doelpunten VOC: Rachel de Haze (6), Charris Rozemalen (4), Michelle Goos (4), Dominique Koppe (3), Talisa Groen (2), Priscilla Bergman (2) en Alyssa Alings.
Doelpunten Dalfsen: Yara Nijboer (8), Larissa Nusser (7), Fabienne Logtenberg (4), Angela Steenbakkers (4) en Astrid Holstad.
Scheidsrechters (****): De arbiters Ferry van de Beek en Niels Egberts floten een prima wedstrijd. De VOC-aanhang wilde anders doen geloven, maar de beide scheidsrechters beoordeelden de situaties correct. Het was een grimmig duel, maar mede door hun evenwichtige leiding bleef de partij in het gareel.
AD/SPORT/PETER LOTMAN
Foto: Ilja Vlietstra
Howdy! I could have sworn I’ve been to this website before but after reading through some of the post I realized it’s new to me. Nonetheless, I’m definitely happy I found it and I’ll be bookmarking and checking back often!|