De verrassing van de wedstrijd tussen Oranje en Zweden was Debbie Bont (30). Goed voor zes treffers, met maar een misser. Zelf was Bont – na bijna 200 interlands – niet verrast door haar optreden. De Volendamse speelster van Metz weet drommels goed wat ze wel en wat ze wat minder kan. ,,Als hoekspeelster krijg je soms maar een bal per wedstrijd, of drie. Het blijft een momentopname.’’
In de eerste twee wedstrijden, tegen Puerto Rico en Oezbekistan, was Kelly Vollebregt een opvallende rechterhoek speelster. Pijlsnel, goed in de afronding. Bont viel in die duels minder op. Maar in de topper tegen Zweden stond er wel. Wat heet. ,,Zes goals uit zeven pogingen, dan baal je altijd even dat je die zevende niet maakt. Ik kende Jessica Ryde, de Zweedse keepster, wel een beetje omdat ik de Deense competitie nog steeds volg en zij daar speelt. Ik probeerde de variatie erin te houden bij de schoten, dat ging goed.’’
Morele winnaar
Bont vond het vooral heerlijk om in de volle zaal van Torrevieja, met vooral veel Zweden op de tribune, een belangrijke wedstrijd te spelen. ,,Het was ook fijn dat we na die achterstand toch weer in de wedstrijd kwamen. We begonnen te scoren, de dekking werd iets aangepast en we stonden wat hoger op het veld. Daardoor begon het te lopen.’’
Oranje waande zich daarna met het gelijkspel (31-31) de morele winnaar. ,,De reactie van de Zweden naderhand zei wat dat betreft genoeg.’’ Maar Bont realiseerde zich ook dat het verkregen voordeel – een plaats als poulewinnaar – slechts beperkt was.
De laatste wedstrijd
Bont besluit: ,Je speelt maandag de laatste wedstrijd van het hoofdtoernooi. Maar wij spelen wel tegen Noorwegen. En dat is toch wel even wat anders dan dat je tegen Roemenië speelt. Ja, je weet wat je in die laatste wedstrijd moet doen. Maar dan is het wel de vraag of dat ook lukt.’’
Foto: Jaap van der Pijll
