Dit seizoen gaan we met alle clubs iets afspreken. Dat is het beste voor iedereen. Voor spelers, sponsoren maar bovenal voor de fans, die zonder dat zij het weten getuigen zijn van een ordinaire poppenkast. Alle clubs in Nederland doen mee. Of beter gezegd, stoppen ermee. Waarmee? Met het verkopen van loze beloftes wanneer dragende spelers beweren hun club trouw te blijven, maar het seizoen erna doodleuk in het tenue van een andere club te bewonderen zijn.
De periode dat jullie, de trouwe liefhebbers van ons spelletje, voor de gek gehouden gaan worden staat weer voor de deur. De oneliners in de media kunnen we inmiddels wel dromen. ‘Hoekspeler Smit langer bij LIONS’, ‘Doelman Sven Hemmes verlengt bij Hurry Up’ en ‘Extra jaar bij Volendam voor linkerhoekspeler Ten Velde’ zijn slechts een greep uit koppen van artikelen die achteraf helemaal niks waard bleken te zijn.
Schrijnend
Het meest schrijnende voorbeeld is wel dat van René Jaspers. Hij gaf zijn jawoord aan E&O, ging vervolgens toch zijn ambitie achterna met de overstap naar Hurry Up en werd als ‘dank’ vernederd toen hij tijdens het uitzwaairondje bewust werd overgeslagen. En dat alles omdat de club uit Emmen de overeenkomst blijkbaar niet volledig had dichtgetimmerd. Het gevolg: boze fans, verontwaardigde sponsors en een speler in tranen.
De reden dat verenigingen dit doen is simpel. Behalve het (nikszeggende) signaal dat clubs denken af te geven richting teams uit de grote boze buitenwereld, betekent het vastleggen van een bepalende kracht dat de kans op succes in het komende seizoen stijgt. En wie succes heeft, heeft vrienden. Vrienden die een seizoenkaart kopen om hun helden elke twee weken te zien spelen. En vrienden die de portemonnee trekken om zich als sponsor te verbinden aan de ambitieuze ideeën van de club. Plannen die gebouwd zijn op de eerste nachtvorst in december. Ambities die bij het grofvuil kunnen wanneer blijkt dat het nieuwe contract helemaal niet zo waterdicht is dan de buitenwacht werd voorgehouden.
Roze wolk
Ik heb er zelf ook aan mee gedaan. Apetrots waren wij als Volendam toen eindelijk bekendgemaakt mocht worden dat toptalent Dani Baijens nog een extra jaar in het oranje te bewonderen was. Achteraf bleek dat ook zo, maar niet in het oranje waar de mensen aan De Dijk hem graag in zagen. Het verhaal is bekend: vlak voor de start van de competitie verkaste Baijens naar de opleidingsploeg van grootmacht Flensburg. Geen slechte zet, blijkt achteraf. En geef hem eens ongelijk. Maar wie bleven er achter? Honderden liefhebbers en tientallen sponsoren die abrupt van hun roze wolk werden gerukt. Inclusief een teleurgestelde PR-man.
Een eerlijk verhaal, dat is waar je mensen echt mee bindt. Ik pleit er dan ook voor dat clubs alleen bekendmaken dat een speler blijft wanneer dit met honderd procent zekerheid valt te zeggen. Zit er ook maar één mits of maar in het contract waardoor de zaak niet waterdicht is, dan publiceren we niks. Dat is voor alle partijen het beste en kan de situatie achteraf alleen maar meevallen. Zo geef je fans geen valse hoop, voorkom je scheve gezichten (of erger) bij sponsoren en kunnen spelers door de voordeur de sporthal verlaten wanneer zij hun vleugels uitslaan met een overgang naar een binnen- of buitenlandse topcompetitie. Dat verdienen zij. Open kaart spelen. Wel zo eerlijk.
Garantie
Daarom, namens alle handballiefhebbers in Nederland, een verzoek aan alle clubs: stop met het verkopen van gebakken lucht. Communiceer alleen iets wanneer je kunt garanderen dat een speler ook écht volgend seizoen nog voor jouw vereniging handbalt. Daarmee voorkomen we met z’n allen een hoop teleurstellingen. En kun je, als eenmaal de tijd rijp is, jouw toptalent in een volle sporthal onder een oorverdovend applaus het bloemetje geven dat hij of zij verdient. Afgesproken?
Door: Sonny Sier
Foto: FotoReza
