Skip to main content

Column: De Miele onder de internationals

By 13 december 2018december 16th, 2018Column, Oranje, Oranje Dames, Voorpagina

Opnieuw is Gerben Engelen van Southfields in de pen geklommen. De handbalredacteur brengt een ode aan een stille kracht van de Oranjedames.

Advertentie

“Een man weet niet wat hij mist, maar als ze er niet is.” Geen paniek! Ik waag me niet opnieuw aan een liefdesverklaring. Toch schiet deze regel uit het welbekende liedje van De Dijk de laatste dagen regelmatig door mijn hoofd.

De man staat in dit geval synoniem voor een vrouw, meer specifiek een speelster van Oranje. Een vrouw die pas opvalt als ze niet meedoet. Ze is altijd op de afspraak, zoals onze Zuiderburen dat zo mooi kunnen zeggen.

HandbalAcademie
Haar naam: Laura van der Heijden. Het essentiële schakeltje in de motor van Oranje. Steevast de eerste naam die bondscoach Helle Thomsen op het wedstrijdformulier zet. Laura begon op zesjarige leeftijd met handballen bij LHV Leusden. Negen jaar later ging ze spelen bij Venus in Nieuwegein. Niet lang daarna belandde ze op de HandbalAcademie.

Advertentie

Op die HandbalAcademie zette Laura de lijnen uit. Niet alleen op het veld. Laura was verantwoordelijk voor het feit dat haar teamgenoten na de training op tijd in de taxi richting school zaten. Een bezigheid die ze niet licht opvatte. Als ze iets doet dan is het altijd met volle toewijding.

Parallel
Laura is misschien niet het grootste talent dat Nederland heeft voortgebracht, maar ze is zonder enige twijfel de speelster die het hardst werkt. Daarbij loopt de ontwikkeling van Laura parallel met de successen van de nationale ploeg.




Vrijdagavond
In 2007 was Laura de drijvende kracht bij het Jong Oranje dat op het Europees Kampioenschap onder 17 in Slowakije een bronzen medaille haalde. Daarmee was ze onderdeel van het eerste Nederlandse team dat een medaille won op een eindtoernooi.

Wasmachine
Laura vervolgde haar loopbaan bij de VOC in Amsterdam. Daarna vertrok ze naar Duitsland. Bij VfL Oldenburg groeide ze uit tot een vaste waarde én publiekslieveling. De Duitse mentaliteit ligt haar als geen ander. Laura is de verpersoonlijking van het woord ‘Kampfgeist’.

Als Laura een wasmachine zou zijn, dan was ze een Miele. Een garantie voor kwaliteit zonder veel lawaai te maken. Een A-merk dat altijd alles geeft, maar zichzelf nooit boven het teambelang zal plaatsen. Laura heeft de term ‘wegcijferen’ tot kunst verheven.

Maatje
Ook in Frankrijk is ze bezig aan een uitstekend toernooi. Ze kwam tot dusver iedere wedstrijd in actie. Toen Nycke Groot, Lois Abbingh en Martine Smeets tegen Kroatië werden gespaard, nam Laura de talenten bij de hand.

En dan te bedenken dat Laura het dit EK zonder haar maatje Danick Snelder moet doen. Sinds Jong Oranje zijn de twee onafscheidelijk. Ze delen altijd een kamer. Vorig seizoen speelden ze samen bij het Hongaarse Ferencváros. Nu Laura sinds het begin van dit seizoen bij SG BBM Bietigheim speelt, zijn ze weer veroordeeld tot de momenten bij de nationale ploeg.

Klanken
Maar nu dus even niet. Inmiddels is mijn Spotify-account bezig met het draaien van aanverwante liedjes. Met de klanken van De Dijk op sukkel ik bijna in slaap. Opeens schrik ik op en vraag ik mij hardop af: aan wie vraagt Laura dit toernooi eigenlijk: “Mag het licht uit?”

Door: Gerben Engelen
Foto: Jaap van der Pijll

Advertentie