Redacteur van Southfields Gerben Engelen vindt dat Nycke Groot een afscheidswedstrijd moet krijgen. De columnist hoopt dat het NHV meeleest.
Op een lome zaterdagavond in januari verlaat ik met mijn auto het MediaPark in Hilversum. Ik heb net een uitzending bij Ziggo Sport achter de rug. Ajax speelde in Orlando een oefenwedstrijd tegen Sao Paulo. Bij het opdraaien van de snelweg zet ik de radio aan.
Onderweg naar Amsterdam vloeit het ene nummer over in het andere. Vlak voor de ring A10 begin ik mee te zingen. Niet veel later waan ik mezelf lid van De Poema’s. Op het moment dat ik ‘Zij maakt het verschil’ hoor, realiseer ik pas wat zich afgelopen week heeft afgespeeld.
Gezondheid
Nycke Groot besloot te stoppen bij Oranje. Voor sommigen zomaar een bericht op de diverse nieuwssites. Sportliefhebbers in het algemeen en handballiefhebbers in het bijzonder weten wel beter. De beste speelster die Nederland ooit gehad heeft zal nooit meer een Oranje-shirt dragen. Die gedachte doet pijn in ieder sporthart.
Tuurlijk! Gezondheid boven alles, laat dat duidelijk zijn. Al stemt het idee dat we de geniale acties van Groot niet meer bij de nationale ploeg zullen zien somber. Groot is de Johan Cruijff van het vaderlandse handbal. Haar spelinzicht is fenomenaal, haar voortbewegen gracieus, haar passeerbewegingen onnavolgbaar. Al ga je dat pas zien als je het doorhebt.
Mythische status
Het vlaggenschip van het Nederlandse handbal is haar stuurvrouw kwijt. Opvolging is onderweg, maar met het stoppen van Groot wordt het Nederlands team behoorlijk teruggeworpen. Het is als bij een orkest waarbij de dirigent plotsklap van het podium stapt. Uiteraard weet iedereen wat zijn taak is, maar je mist iemand die het tempo aangeeft.
Iemand die kan bijsturen wanneer de aanstormende talenten uit de toon dreigen te vallen. Alleen al door te kijken naar Groot leer je enorm veel. Dominant op het veld, maar buiten de lijnen wars van iedere vorm van aandacht. Wat je ook probeert, je krijgt nooit de ware Groot te zien. Dat draagt onbewust bij aan haar ongrijpbare, bijna mythische status.
Champions League
Groot hoort zonder enige twijfel thuis in het rijtje met de grootste sporters die ons land heeft voortgebracht. Zilver op het WK in 2015 en op het EK in 2016 en brons op het WK van 2017 en op het afgelopen EK in Frankrijk. Twee keer de Champions League met Győr. Deelname aan de Spelen in 2016. Los van de diverse persoonlijke onderscheidingen.
Een oeuvreprijs lijkt mij dan ook het minste gebaar. Liever nog zou ik zien dat een plein haar naam krijgt. Een plek waar de kampioenen van de toekomst hun eerste stapjes zetten. Zoals Johan Cruijff zou zeggen: ‘Er is maar een moment dat je op tijd kunt komen. Ben je er niet, dan ben je óf te vroeg óf te laat’. Dat geldt helaas waarschijnlijk ook voor stoppen.
Uitverkocht
Stiekem hoopt ik dat het Nederlands Handbalverbond meeleest en een Groot(s) afscheid organiseert. Het liefst in de vorm van een afscheidswedstrijd zoals je dat bij het voetbal ziet. Een uitverkochte Ziggo Dome lijkt mij een locatie die recht doet aan de status van Groot. Het zal de pijn niet verzachten, maar het is wel een medicijn tegen het tikken van de klok!
Door: Gerben Engelen
Foto: FotoReza
