Als objectieve handbalverslaggever hoor je geen kleur te bekennen. Laat staan dat je op een dinsdagavond juichend op de bank zit, met het laatste beetje pasta bolognese op de vloer. Luc Steins laat me blozen.
In november 2020 berichtte de NOS over de interesse van PSG in Luc Steins. Ik kon het niet geloven. Het grote Parijs en de kleine Limburger.
Als redactielid van Handbal Inside volg ik sinds 2015, het oprichtingsjaar van het platform, de Nederlandse handbalwereld uitvoerig. Ik tikte over de transfers van de eredivisie naar de middenmoot in Duitsland en Denemarken. Van Quintus naar HSG Bad Wildungen Vipers. Meer dan knap, maar dat een Oranjeheer naar een Champions League-club zou verkassen had ik toen niet kunnen bedenken.
Geen videogame
Bijna wekelijks meet Steins zich met de groten der aarde. Alsof ik in carrièremodus de enig beschikbare landgenoot in het spel uit verveling naar mijn topclub haal en hem in een opbouwrij met alleen maar spelers met een veel hogere rating laat samenspelen. En als ik dan gehakt moet bakken, zet ik de PlayStation weer uit.
Maar Steins tussen Mikkel Hansen en Dainis Kristopans is echt. Geen videogame, maar een waargebeurd verhaal. En hoe! Hij speelt niet slaafs de bal van links naar rechts, maar zet kolossen uit Polen in het middenblok in hun hemd. Zes uit zes tegen Vive Kielce. Nog voor rust.
Wat een lef, maar vooral: wat een controle. Meer dan eens lichtte de regie gisteravond Steins in de partij tussen PSG en de Poolse landskampioen uit. 19-10 bij rust. Met de Limburger, Voerendaal, als smaakmaker van het diner. Smullen.
Snoert criticasters de mond
Mark Bult ging Steins in het Europese walhalla voor. En ook oud-international Bartosz Konitz proefde bij Vive Kielce aan de top. Wat de 25-jarige international nu laat zien bij PSG is zo knap, omdat Steins vaker dan eens werd verteld dat hij – met zijn 1.73 – het kampioenenbal nooit zou halen. Het talent en zijn inzicht zou Steins heus een belegde boterham opleveren, maar met doelbewust doortrainen snoert de spelmaker criticasters de mond.
De prestaties van Steins maken me trots. Aan Oranjedames in de top zijn we – sorry, not sorry – langzaam gewend. Maar voor een Oranjeheer in de mondiale top laat ik graag m’n maaltje koud worden. Als hij morgenavond weer een basisplaats heeft in het Champions League-duel tegen SG Flensburg-Handewitt ga ik er weer voor zitten.
Inspiratie
Ik wil een shirt van PSG met Steins op de achterkant. Heel graag. Hij laat zien dat het ondenkbare mogelijk is en zorgt voor inspiratie. Daar wil ik als subjectieve stukjesschrijver wel in gezien worden.
Door: Stijn Steenhuis
