Dit weekend zullen veel competities van start gaan. Ook de lagere klassen en de jeugdcompetities. Het allerjuiste moment de wasouder in het zonnetje te zetten middels wat letters.
Gewonnen of verloren. Na het praatje van de coach gaan de kleren uit en douches aan. De vuile was wordt in de teamtas gemikt. Vaak mis.
Uiteindelijk vinden plusminus twaalf smerige broekjes en twaalf natte shirtjes hun weg naar de wasouder van de (jeugd)ploeg. De moeder of vader die voor een paar eurootjes per wedstrijd zich opwerpt tot stille kracht van het team. Want volgende week hijs jij een schoon tenue uit de teamtas. Ondanks dat je miste.
Alle vrijwilligers binnen de club verdienen zinnen en schoudersklopjes. Van bestuursleden, die tot diep in de nacht vergaderen, tot scheidsrechters. Maar ook de wasouder is waardevol. Zonder wasouder, geen comfort. Zonder wasverzachter, geen zin.
Laat de wasouder voor de competitiestart eens weten dat je hem of haar ziet staan. Vraag uit interesse naar wastips. Neem de wasouder vooral niet voor lief, want hij of zij neemt jouw tenue – waarin je letterlijk en figuurlijk in moet shinen – heel serieus. Lang leve de wasouder!
