Scheurtjes bij de naden. Gerafelde veters. Het zaalseizoen is voor de meeste handballers voorbij en voor je schoenen is dat nog zo gek niet. Voorheen kon je ze aftrappen op het veld. Werden ze lekker mossig groen. Tegenwoordig is er een ander alternatief: Beach Handball.
Voor de Beach Handball-leken: het wordt gespeeld op zand, het schakelt nog sneller dan een tegenaanval van de Lions onder leiding van Luc Steins en, én, je kunt met één goal twee punten scoren. Beach Handball in een notendop. De upcoming tak van de handbalsport, waarbij spektakel het toverwoord is. Wat is er lekkerder dan bij een heerlijk zomeravondzonnetje de schoenen uit te trekken, de sokken op te frommelen en met je blote voeten het Beach Handball-veld te betreden.
Trainen met de rem erop?
De Kelly Dulfer’s en Toon Leenders’ zullen inwendig vloeken van Beach Handball. Voor de dekkingspecialisten valt er op het eerste gezicht weinig eer te behalen. Waar in de zaal menig judopartijtje zich afspeelt rond het middenblok, mag je bij Beach Handball alleen met gebogen armen opvangen. Bij een tweede straf moet je inrukken: rode kaart. Is Beach Handball in het naseizoen trainen met de rem erop? Zeker niet. Het is tactisch en technisch een meerwaarde voor een handballer.
“Dat betekent een Polman-Westertje, maar dan iedere twintig seconden”
Meeblokken is de kunst. Met je lange benen gestrekt, Leenders. De balweg van de schutter volgen en samen met de keeper afspraken maken. Kort. Lang. Een welkome spoedcursus blokken, die in de zaal van pas komt. Herinner je nog de snoepduik van Tess Wester op het WK? Polman in de aanval met een hesje om maakte plaats voor haar doelverdedigster, die met succes de bal vlak voor de doellijn uit wist te werken. Bij Beach Handball maakt de keeper iedere aanval plaats voor de zogenoemde ‘specialist’. Dat betekent een Polman-Westertje, maar dan iedere twintig seconden. Om over het conditionele aspect nog maar te zwijgen.
Abonnement op korte hoek
En aanvallend? Één punt is niet genoeg. Er wordt meer van je verlangt. Pirouetes en vliegers om precies te zijn. Zeker de pirouette is handbaltechnisch een staaltje kunst. Afzetten op het diepe zand, exact 360 graden draaien en dan nog eens een vrije hoek uitzoeken. Terwijl Dulfer de lange hoek afschermt en de keeper het abonnement op de korte hoek nog maar eens verlengd. Nieuwe tactieken vinden het leven in Beach Handball-uithoeken van Nederland. Geen Portengen, Fiege of Tijsterman die het voorkauwt. Zeeland-Zuid die met een eigen, creatieve, oplossing komt. De Henk Groener van het Beach Handball is nog niet bekend.
“Geen Groener, Fiege of Tijsterman die het voorkauwt”
Beach Handball biedt technisch en tactisch nieuwe inzichten. In eerste instantie op het zand zelf, in het verlengde daarvan in de zaal. Geen zaalhandbal op het gras – waarbij bij een goede regenbui dribbelen, schieten en fatsoenlijk remmen, vooral het laatste, onmogelijk is – maar een compleet nieuwe tak van de handbalsport. Het is even wat anders. Geen klemmende schoen om je voeten, maar heerlijk zand tussen de tenen. Kunnen je zaalgympen meteen de vuilnisbak in. Bespaar je ze de moesgroene laag. Vond je moeder toch al niet zo’n goed idee.
Door: Stijn Steenhuis
Foto: Jasper Steenhuis
