Met een filmpje op Instagram heeft oud-olympiër Jasmina Jankovic (34) het einde van haar carrière bekend gemaakt. De ervaren doelvrouw is namelijk zwanger.
Al bijna veertien maanden staat Jankovic langs de zijlijn. “Eerst door de pandemie en later door een zware knieblessure”, legt ze uit. Vanaf de kant heeft ze haar club Frisch Auf Göppingen zien degraderen uit de Bundesliga.
“Natuurlijk is het in het begin lastig om de club niet op het veld te helpen”, gaat Jankovic verder. “Maar ik wist als snel dat het voor mij persoonlijk een verloren seizoen zou worden. Dan ga je verder kijken. De familieplannen hadden mijn vriend en ik al langer.”
Teammanager
Jankovic is getrouwd met Daniel Rebmann. Ook hij is keeper en staat bij de mannenploeg van Frisch Auf Göppingen onder de lat. Twee jaar geleden voegde Jankovic zich na een avontuur in Frankrijk bij de Duitse club van haar partner. “Ik wist bij het ondertekenen van een tweejarig contract dat het daarna goed zou zijn. Ik kreeg even kriebels toen mijn knie aan het einde van mijn herstelperiode verrassend sterk bleek te zijn, maar ik wilde het risico niet nemen. Ook niet na aandringen. Ik ken genoeg sporters die na hun veertigste een knie van plastic hebben.”
In januari werd de hoofdtrainer van Frisch Auf Göppingen ontslagen en ging Jankovic, 98-voudig international, haar revalidatie combineren. “Ik heb het teammanagement op me genomen. Ik heb een hoop zooi opgeruimd, moet je weten”, lacht ze. “Handballen is een stuk makkelijker. Dan trek je, je schoenen aan en gaat spelen. Ook in het nieuwe seizoen hoop ik de club als teammanager te helpen.”
Kriebels
“Vanaf de bank heb ik ook de keepers zo goed mogelijk proberen te ondersteunen. Niet met het gewenste resultaat, want we zullen volgend seizoen vanuit de tweede Bundesliga moeten terugkomen. Een moeilijke situatie voor de club, maar zwanger zijn helpt relativeren. Dit is zoveel groter dan handbal”, vertelt Jankovic krachtig.
Tot aan de bevalling zal Jankovic Frisch Auf Göppingen in de poging weer snel op het hoogste niveau van Duitsland terug te keren blijven ondersteunen. “Misschien geef ik dan wel toe aan de kriebels, we zijn ook maar mensen”, besluit ze vrolijk.
Foto: Tina Kolthof
