Verder weg van Duitsland en nieuwsgierig Nederland pakt EK-ganger Rinka Duijndam (25) in Noorwegen na een burn-out de draad weer op. Daar waar ze beter haar ontdekte grenzen durft aan te geven.
Dit seizoen staat Duijndam bij Sola HK onder contract. Voor het eerst in Noorwegen. Een land en competitie waar de doelvrouw nooit rekening mee had gehouden. “Toen ik aan m’n manager in de lente liet doorschemeren het spelen toch weer een beetje te missen is hij voor me gaan rondkijken. Scandinavië leek hem een goede keuze. Ik was niet meteen overtuigd en had me voorgenomen bij twijfel nergens te tekenen,” vertelt Duijndam.
Uitgerekend op het WK van 2021 in Spanje verliet de blondine nog voor de start van het eindtoernooi het hoofdpodium. Lang werd er gegist naar de reden van vertrek van Duijndam. “Toen ik naar huis vloog, voelde ik me op en leeg. Te lang heb ik doorgezet. Het was niet zo dat het niet goed ging met de handbalster Rinka. Het ging niet goed met Rinka als mens. Toenmalig bondscoach Monique Tijsterman vertelde me alle tijd te nemen. Al duurde het een jaar. Ik dacht er zo weer te staan, maar dat viel vies tegen.”
Negen maanden in Zuid-Holland
Een burn-out hield Duijndam een hele seizoenshelft aan de kant. “Natuurlijk heb ik aan stoppen gedacht. Ik heb me laten pushen. Na de Spelen van Tokio moest ik me snel bij mijn nieuwe club Thüringer HC melden. Waar ik hoopte een frisse start te maken. Toen was ik me er nog niet van bewust hoe vol mijn emmer was en probeerde ik mezelf te vertellen dat ik me beter zou gaan voelen. De uiteindelijke druppel had te maken met een situatie in mijn privéleven. Alles wat ik leuk vond, voelde daarna opeens superzwaar. Sociale activiteiten waren de eerste maanden van 2022 een no-go. Terwijl ik dat altijd leuk heb gevonden.”
Er volgde een pittige periode van afstand van de handbalwereld, weer in Zuid-Holland wonen en in het ongewisse over de toekomst. “Ik ben in januari nog teruggegaan naar Erfurt. Mijn club had te kampen met veel blessures en ik wilde ze niet in de steek laten. Op mijn tweede dag terug klapte ik compleet dicht en overspoelden paniekaanvallen, verdriet en angst me opnieuw. In overleg met mijn trainer en psycholoog is uiteindelijk het besluit genomen dat handballen voor mij een no-go was en ik dit seizoen uit mijn hoofd moest zetten om mezelf mentaal de rust te gunnen die ik zo nodig had. Ik ben door THC ontzettend respectvol behandeld en ze waren erg begaan met mijn situatie en mijn welzijn.”
Fijne cultuur bij club
De pauze heeft uiteindelijk negen maanden geduurd. Gelukkig is het bij een pauze gebleven en heeft Duijndam de afspeelknop inmiddels weer gevonden. “Ik heb geleerd veel beter naar mezelf en vooral mijn eigen gevoel te luisteren. Bij Noorwegen had ik in het begin nog wel mijn twijfels. Zou ik daar in m’n eentje zitten. Vind ik dat wel wat? Mijn manager vertelde dat de omgeving me wel eens goed zou kunnen doen. Niet de top, maar een fijne cultuur. Goede mensen. Dat bleek ook na het eerste gesprek,” legt Duijndam uit. Om de goalie van Oranje te overtuigen, besloot Sola HK Duijndam te laten overvliegen. “Dat heeft mij over de streep getrokken. Ze wilden mij heel erg graag. Die waardering deed mij heel erg goed en vond ik bijzonder.”
Benieuwd naar het hele interview met Rinka Duijndam? Haar verhaal staat in het nieuwste magazine van Handbal Inside. Nog geen abonnee? Klik hier.
Foto: Jaap van der Pijll
