Sinds dit seizoen traint Rob Goudriaan (20) niet meer op de HandbalAcademie, maar de jonge doelman volgt het programma bij Volendam. “Ik beleef keepen op een intense manier.”
Onder de lat bij eredivisionist Hellas en Jong Oranje stond Goudriaan in de lente van 2020 voor een interessante keuze. “Ik wilde door op Papendal en in de buurt van Leiden een studie beginnen, zodat ik bij Hellas kon blijven. Maar toen kwam Volendam langs en heb ik besloten een opleiding – Communicatie- en Informatiewetenschappen – in Amsterdam te beginnen.”
“Ik vind het heel interessant om met taal mensen te kunnen beïnvloeden. Hoe kun je met een bepaalde woordkeuze een boodschap overbrengen?”, gaat Goudriaan verder. Niet alleen onder de lat, maar ook met de neus in de boeken overdenkt de jongeling veel zaken. “Dat zit me ook wel eens in de weg, hoor.”
Gerrie Eijlers
De radertjes in het hoofd van Goudriaan blijven draaien. Eenmaal in Volendam moest hij wennen aan een nieuw dagritme. “Op de HandbalAcademie wordt alles voor je uitgetekend. Je hebt in de ochtend training, in de middag training en ga zo maar door. In het begin leek het programma van Volendam daar ook op, maar sinds de lockdown heb ik meer moeten zoeken”, legt de goalie uit. “Ik ga goed op structuur. Anders raak ik de rust in mijn hoofd kwijt.”
Met de hervatting van de HandbalNL League in aantocht ziet Goudriaan weer genoeg aanknopingspunten. “Ik voel me lekker bij deze club”, vertelt hij over Volendam. Bij de oud-landskampioen krijgt hij training van voormalig international Gerrie Eijlers. “De faciliteiten bij Volendam zijn top. Ik kan eigenlijk ieder moment van de dag in de gym terecht. Als ik om 9 uur college heb ben ik er soms al om 7 uur in de ochtend.”
Soms een verdrietig persoon
“Ik wil een vaste waarde bij Volendam worden”, klinkt het stellig. Goudriaan gaat verder: “Ik ben nu nog een broekie. Ik sta achter Dennis Schellekens die heel veel ervaring heeft. Hij doet alles op de automatische piloot. Dat inzicht heb ik nog niet. Alleen met heel hard werken kan ik hem uit het doel drukken.”
In augustus en september 2020 speelde Goudriaan slechts een aantal (oefen)wedstrijden voor zijn nieuwe club. “Ik had verwacht flink te moeten bijbenen, maar stiekem ging het best snel goed. Ik mocht tegen Hurry-Up invallen en kon in het slotkwartier veel stops maken. Ik ging uit m’n dak. Ik beleef keepen op een intense manier. Of ik ben enorm gelukkig en handbal is het mooiste wat er is, maar soms kan ik ook een verdrietig persoon zijn. Ik kan ontzettend slecht tegen mijn verlies.”
Acute Pfeiffer
“Ik hoop rustiger te kunnen worden. Ik heb niet meer de illusie dat ik alle ballen kan stoppen. In de jeugd wilde ik alles tegenhouden en werd ik driftig als het niet ging zoals ik in gedachten had. Nu kan ik zaken beter plaatsen. Dat is ook nodig, want als doelman moet je een bepaalde controle uitstralen”, weet Goudriaan.
In de herfst van het vorige kalenderjaar kreeg de jeugdinternational een tegenslag te verwerken. “Ik heb een vorm van acute Pfeiffer gekregen en dat putte me uit. Daarbij kwam een chronische amandelontsteking. Het heeft me ver teruggeworpen”, legt Goudriaan uit. “Ik ben wel tien kilo afgevallen. Dat is pittig, maar inmiddels voel ik me weer fantastisch. Het is gek om te bedenken, omdat ik mooie doelen voor ogen heb in deze sport, maar de competitiestop kwam me dus niet slecht uit. Ik heb niet superveel gemist en ben weer sterk.”
Keihard werken
“Ik kijk enorm uit naar de HandbalNL League”, blikt Goudriaan vooruit op het aankomende speelweekend. “Dan weet je weer waarvoor je traint. Door het vertrek van Hans van Dijk is er veel onrust in onze ploeg geweest en dat heeft jongens gefrustreerd, maar het kan ook zorgen voor andere energie. We moeten het vertrek van Jorn Smits samen zien op te vangen. Alleen met keihard werken kunnen we bepaalde prestaties neerzetten.”
Foto: Jaap van der Pijll
