Hij heeft een Nederlandse vader, een Deense moeder en groeide op in Noorwegen. Toch verdedigde hij in januari het Nederlandse doel tijdens het wereldkampioenschap Voor het Handbal Inside Magazine ging Ingrid Lemmens in gesprek met Matthias Dorgelo.
De keuze voor Nederland was er voor Dorgelo (22) een van sportieve afweging. “Ik wilde graag eindtoernooien spelen, en ik wist dat als ik voor Nederland zou kiezen, ik kans maakte om WK’s en EK’s te spelen.” Ondanks zijn jeugdinterlands voor Denemarken zag hij daar weinig perspectief.
“Er zijn zoveel goede doelmannen in Denemarken die allemaal bij topclubs spelen. Misschien was ik wel nooit in de nationale ploeg gekomen,” legt hij zijn keuze uit, ondanks dat hij met Jong Denemarken meerdere eindtoernooien speelde. “Kijk naar Emil Nielsen, hij is 28 jaar en nu pas eerste keeper omdat Niklas Landin na de Olympische Spelen is gestopt.”
De eerste contacten met Oranje kwamen via Kay Smits. “Misschien omdat ik op mijn Instagram ook een Nederlands vlaggetje heb staan?” Hij twijfelde, maar het zaadje was geplant. “Toen ze op het EK vorig jaar in Duitsland nipt verloren van Zweden wist ik: ‘Ik ga voor Nederland kiezen.’
Vetste wedstrijd uit carrière
Kort na zijn naturalisatie moest hij direct vol aan de bak. Door de blessure van Bart Ravensbergen kreeg hij in mei 2023 zijn vuurdoop in Eindhoven, in een allesbeslissend duel om WK-kwalificatie tegen Griekenland. “Die wedstrijd in Eindhoven is echt de vetste wedstrijd geweest die ik ooit in mijn carrière heb gespeeld.”
Zijn moeder zat trots in oranje op de tribune. “Ze wist hoe groot mijn droom was om een eindtoernooi te spelen.” Ondanks zijn korte voorbereidingstijd voelde Dorgelo zich direct thuis in het team. “Ik heb me geen moment een vreemdeling gevoeld. Dat was heel erg prettig.” Toen hij voor de eerste keer het Wilhelmus hoorde, voelde dat heel gek. “Inmiddels zing ik het woord voor woord mee, ik heb veel geoefend met YouTube.”
Weerwolven
Ook tijdens het WK ervaarde hij een warm gevoel. “Ik voelde me ontzettend thuis. De jongens trekken allemaal met elkaar op en spelen elke avond het spel ‘Weerwolven’. Dat gevoel kende ik helemaal niet van de Deense ploeg. Daar gingen weleens twee of drie jongens een kaartje leggen, maar bij Oranje doet iedereen mee.”
“We lachen zoveel met elkaar, dat je ook even kan vergeten dat je moet presteren. Niet alles hoeft om handbal te draaien op een eindtoernooi, juist omdat we zoveel plezier hebben in het spelletje. Dat viel ook mijn ploeggenoot Alexandre Blonz op. Hij zei: ‘Ik zie de Nederlands spelers altijd lachen op eindtoernooien’. Terwijl het bij Noorwegen en Denemarken zo serieus is.”
“Sportief is het een moeilijk WK geweest voor mij persoonlijk. Ik had wat last van mijn rug en dat heeft me eigenlijk alle wedstrijden parten gespeeld,” bekent Dorgelo, die al drie maanden kampt met herniaklachten. Inmiddels staat de doelman al enige tijd aan de kant. Toch is hij voor het grootste deel positief. “Het is echt een enorm grote ervaring voor mij geweest en ik heb het geweldig leuk gehad met die jongens.”
Olympische droom
Dorgelo is overtuigd van de potentie van Nederland. Hij durft zelfs hardop te dromen over de Olympische Spelen van 2028 in Los Angeles. “Waarom niet? Met dit team kan alles, we kunnen van iedereen winnen. We hadden dit WK alleen de pech dat we met veel blessures te maken hadden. Je moet er niet te veel hebben, dat kunnen wij nog niet opvangen.”
Wil je het volledige verhaal met Matthias Dorgelo lezen? In het uitgebreide interview vertelt hij onder andere over zijn keuze voor Oranje, zijn jeugd in Noorwegen, hoe zijn ouders elkaar hebben leren kennen én zijn ambities voor de toekomst.
Word hier lid en ontvang de laatste editie van Handbal Inside meteen in huis.
Tekst: Ingrid Lemmens
Foto: FotoReza
