Eddy Veerman sprak voor het Handbal Inside Magazine met Gerrie Eijlers (42). De Volendammer is bevlogen als het gaat om het vak van keeper. “Waar we naartoe moeten, is dat keepers op hun vijftiende op een hoger niveau instappen.”
Handballiefhebbers herinneren zich ongetwijfeld dat beeld van de slotfase tijdens de EK-wedstrijd Nederland-Frankrijk, in januari van dit jaar. Gerrie Eijlers belandde – als keeperstrainer – noodgedwongen op het wedstrijdformulier, omdat Oranje door corona werd geplaagd. En met nog een paar minuten te spelen stond Eijlers op. 41 jaar en ongetraind. “Vanaf minuut vijftig stonden we ruim achter en wilde ik er wel in gaan. Zal ik mezelf inwisselen? Dat dacht ik.”
“Ging ik op de bank naast de assistent-bondscoach zitten. ‘Wat ga je nou doen?’, vroeg hij. ‘Ik ga spelen,’ zei ik. Ging-ie lachen. Ik had zoveel zin.” Toen hij eerste doelman Bart Ravensbergen vroeg of die wilde wisselen, keek die aanvankelijk bedenkelijk. “Misschien wilde hij mij beschermen, ik had tenslotte ruim anderhalf jaar niks gedaan qua training en wedstrijden. Zelf was ik niet bang, in je hoofd ben je op dat moment 25 en vol in training. Als je dat trucje al een paar keer hebt gedaan, dan lukt dat toch nog wel.”
Rentree met drie stops
En inderdaad, in de laatste vijf minuten maakte Eijlers zijn rentree en zorgde voor drie stops. Zijn ploeggenoten deelden in de ontlading en eigenlijk ook in de hilariteit. Zoals ze bij de opkomst in de arena al een lach op het gezicht hadden toen Eijlers door de speaker het veld op werd begeleid. Ze weten hoe bezeten Eijlers van het spelletje – en het willen winnen – is.
“Na de wedstrijd kreeg ik een berichtje van onze jongste, Daan. ‘Pa, je kunt het nog wel,’ schreef hij. Toen besefte ik pas wat er eigenlijk was gebeurd. Dat deed echt wel wat met me. Daan en Sophie keepen allebei, die moeten hier ooit komen te staan.”
Eijlers keepte veertien seizoenen achtereen in de Bundesliga, uitkomend voor diverse clubs, zoals Magdeburg. Vervolgens sloot hij als keeperstrainer aan bij de HandbalAcademie op Papendal en datzelfde doet hij sinds enkele jaren bij de vereniging waar het voor hem begon: HV KRAS/Volendam.
“Hoe vanzelfsprekend het was dat ik daarna iets ging doen voor keepers? Voor mij erg vanzelfsprekend. Ik vind het leuk om met mensen om te gaan, een praatje te maken, maar ook om jongeren te helpen. Ik heb alles gezien en meegemaakt en kan die ervaring delen.”
“We hebben weinig keeperstrainers in ons land, terwijl ik dat bij elke club heb gedaan. Vervolgens word je her en der gevraagd. Dan ben je constant met jonge jongens en soms ook meiden bezig. Je leert ze niet alleen keepen, maar ook met vertrouwen in het leven te staan. Je leven wordt immers anders als je een goede sporter bent.”
Duits avontuur
In zijn jeugd wist Eijlers al vroeg wat hij wilde. De nieuwjaarsbrand van 1 januari 2001 (toen veertien jongeren overleden en tientallen jongeren brandwonden opliepen door kersttakken die vlam vatten in een bar) leek een wrede streep te zetten door zijn grote handbaldroom.
Maar Eijlers pakte de draad na een ziekenhuisopname weer op, samen met zijn vrienden, die ook ploeggenoten waren en in de eredivisie speelden. In het jaar voor de eerste landstitel van Volendam was de talentvolle doelman verkast naar het Duitse Solingen, waar hij zijn eerste avontuur beproefde.
“Op mijn 20e was er al contact met het Deense GOG Gudme, waar ik ook een stage heb gevolgd. Door de nieuwjaarsbrand bleef het daarbij. In die tijd sprak ik erover met oud-keepers als Jan de Bakker, die ook in het buitenland had gespeeld. En met dorpsgenoot Marco Beers, die ook jaren in de Bundesliga heeft gespeeld. Toen ik kans de kreeg om de stap te maken, heb ik met hen overlegd, met Robert Nijdam, met Henk Groener. Ik wilde goed voorbereid zijn op wat ging komen.”
Slechts een enkele keeper volgde zijn voorbeeld. “De meeste keepers zochten een gewone baan. Arjan Versteijnen heeft wat opties gehad te vertrekken naar het buitenland, maar ging nog niet, hopelijk gaat hij alsnog. Ik liet destijds alles achter, was wel een beetje gek. Bart Ravensbergen heeft dat ook gedaan, ik hoop dat Bart ook nog nieuwe stappen gaat maken, verandering zorgt dat je uit je comfortzone komt. Het moet moeilijk worden voor jezelf.”
Keeperstoekomst
“Wat je vaak hoort bij jonge spelers – of dat het aan ze wordt gevraagd – bij zo’n stap: kan ik dat wel? De enige manier om dat te ontdekken, is door het doen. En er alles voor te geven. Al moeten spelers en keepers niet te snel naar een buitenlandse competitie gaan. Je moet er psychosociaal ook klaar voor zijn. Het niveau van de BENE-League is voor opkomende keepers uitstekend, mits je ook goede keeperstraining krijgt. En in die wedstrijden moet je eerst zorgen dat je je stempel op wedstrijden drukt. Als je dit consequent doet, kan je hierna in buitenlandse competities hoger instromen.”
“Rob Goudriaan maakte afgelopen zomer de stap van KRAS/Volendam naar Magdeburg. Mika Schoolmeesters van Bevo is bijvoorbeeld naar de Duitse derde Liga gegaan, dat vind ik goed. Iets heel anders doen, daar word je ook als mens beter van. Evan de Lange (die juist van de zomer de overgang van Quintus naar Volendam maakte, red.) zal die stap ook wel gaan maken over enkele jaren. Jeugdinternational Jens Dijkstra van LIONS is in Nederland goed bezig. Als Arjan dan ook gaat, heb je nog drie extra jonge keepers in het buitenland, dan gaan we straks beter uitkomen met de keepers.”
Inspiratie
“Zeventig procent van het keepen wordt gevormd door de basiselementen, die andere dertig door inspiratie hoe je op dat moment de schutter dwingt ergens te schieten en hoeveel vertrouwen je voelt. We moeten in Nederland gewoon betere keepers krijgen,” zegt Eijlers. “Als je kijkt naar het EK, dan hebben 18 van de 24 deelnemende ploegen keepers uit de Champions League en sommige landen hebben die keepersplek zelfs dubbel bezet.”
“Wij moeten stappen omhoog maken. Wanneer ik op de HandbalAcademie nieuwe keepers zie in de leeftijd van vijftien jaar, dan zie ik snel waar we de komende twee jaar aan moeten werken. Waar we naartoe moeten, is dat keepers op hun vijftiende op een hoger niveau instappen.”
Volendamse ‘Handbalskoal’
Eijlers zijn eigen kinderen hebben inmiddels het voorbeeld van hun vader gevolgd: beiden – Sophie en Daan – staan ook tussen de palen op het handbalveld. “Sophie is voor VOC gaan spelen en krijgt daar keeperstraining. Dat ervaart zij als erg prettig.” Haar vader doet dat inmiddels ook met Volendamse jeugd van middelbareschoolleeftijd. Vorig jaar zomer werd de ‘Handbalskoal’ opgericht door voormalig topspelers van KRAS/Volendam: Gerrie Eijlers, Tom Schilder, Dirk Tuip en Joey Duin.
“In het land waren al meer handbalscholen. Wij geven kinderen de kans om ’s morgens vroeg twee keer te trainen en dat is ontzettend leuk. Als je een goede keeperstrainer hebt, zie je de dingen samen sneller, dan ga je ook sneller vooruit. Op je vijftiende duurt iets een paar maanden qua progressie, op je twaalfde een paar weken.”
Het volledige verhaal met Gerrie Eijlers lezen? Word dan hier lid van het Handbal Inside Magazine en ontvang de laatste editie meteen in huis
Tekst: Eddy Veerman
Foto: Jaap van der Pijll
