Na vier groepszeges in Tokio is de uitschakeling van de Oranjedames in de Olympische kwartfinale hard aangekomen. In welke samenstelling gaat de nationale vrouwenploeg over vier maanden de wereldtitel in Spanje verdedigen?
De kans is aanwezig dat de 32-22 nederlaag tegen Frankrijk de laatste keer van Manu Mayonnade op de bank bij Nederland was. Het contract van de Franse bondscoach loopt na twee en een half jaar af. Na de wereldtitel in Kumamoto viel Oranje de afgelopen twee eindtoernooien buiten de prijzen.
In Tokio begon Nederland nog goed. Japan, Korea en Angola werden geklopt en ook tegen Noorwegen (29-27 verlies) maakte de formatie van Mayonnade een frisse indruk. Een waardeloze start bij de laatste acht tegen Frankrijk (3-11) had voor de wereldkampioen desastreuze gevolgen.
Doorselecteren?
Er worden na de Spelen niet alleen vraagtekens bij de positie van Mayonnade, die in tegenstelling tot voorganger Helle Thomsen geen people manager is, maar ook de samenstelling van de huidige selectie. Doorselecteren is een woord dat na anderhalf jaar zonder eremetaal steeds nadrukkelijker klinkt. Maar wat levert verjonging Nederland op korte en lange termijn op?
Een deel van de succesvolle lichting die in 2015 verraste met zilver op het WK in Denemarken is de dertig gepasseerd. Sinds de komst van Mayonnade hebben ‘jonkies’ als Dione Housheer , Bo van Wetering – die de meeste voldoendes scoort – en Nikita van der Vliet op eindrondes speeltijd gekregen.
25 en 21 jaar
Constante factoren zijn zij nog niet gebleken. Is het inwisselen van een dertiger voor een jongeling de oplossing? Toen Danick Snelder 25 was ging ze met Oranje medailles winnen. Hetzelfde geldt voor Nycke Groot, Martine Smeets en Laura van der Heijden. Larissa Nusser is nog maar 21. Vier jaar om zich in het internationale niveau te bijten.
Van de ’tussenlaag’ heeft Inger Smits zich met haar gedrevenheid en overzicht stevig bewezen. Het Olympische debuut van reserves Yara ten Holte en Kelly Vollebregt is uitgebleven. Net als de afgelopen jaren zullen zij zich de aankomende interlandperiodes weer mogen bewijzen. Een definitieve doorbraak in het shirt van de nationale ploeg heeft het tweetal, net als bijvoorbeeld Tamara Haggerty, nog niet gemaakt. Rinka Duijndam, Debbie Bont en Merel Freriks staan hoger in de pikorde.
Sneller brengen
Rigoureus inwisselen zal betekenen geduld hebben. Moeten ook talenten die reeds in het buitenland spelen als Nyala Krullaars, Sarah Dekker en Zoë Sprengers sneller gebracht worden? Mogelijk dondert een groenere nationale ploeg na topjaren weer even van het hoogste podium, om daarna ervaring te kunnen tanken en te klimmen.
Foto: FotoReza
