Hellas gaat in maart zijn negentigste levensjaar in. Een periode waarin de Haagse club lang dominant was in het vaderlandse handbal. De laatste jaren gaat het minder met het voormalige paradepaardje in deze regio. De vrouwen degradeerden en de mannen knokken voor lijfsbehoud in de eredivisie. Wat ging er mis en wat moet er gebeuren om voor een ommekeer?
Anneke van Zanen-Nieberg is één van de boegbeelden van Hellas die als geen ander een verklaring kan geven voor het demasqué van een club die nog niet zo lang geleden landstitels, bekers en supercups veroverde. Zij was zelf speelster van het eerste team in een glorieperiode en de laatste jaren is zij voorzitter van ‘haar’ club.
GELIJKWAARDIG
De kracht maar misschien ook wel de zwakte van Hellas ligt al sinds de oprichting in het evenwicht tussen de vrouwen en de mannen. Zij krijgen gelijkwaardige aandacht, maar daardoor is ook het budget versnipperd. Van Zanen: ,,Ons idee was altijd: zij stimuleren elkaar om hetzelfde te bereiken, de top. Daar hebben we altijd aan willen vasthouden. Geen onderscheid. Er zijn weinig verenigingen die beide teams op het hoogste niveau hebben, maar dat blijft ons streven. Al is dat financieel een zware opgave.”
JEUGDOPLEIDING
Hellas stond bekend om de gedegen jeugdopleiding met bekwame trainers, vaak uit het onderwijs. Met een heldere visie hoe handbal gespeeld moet worden: snel en technisch met kracht als ondergeschikt element. Van jongs af aan werd dat aan de jeugd geleerd om dat op het hoogste niveau bij de senioren toe te passen.
,,Vroeger was het normaal: we trainen, we worden beter en we winnen. Maar dat moet momenteel hard bevochten worden. De club biedt nog hetzelfde als vroeger met vier keer zaaltraining en eenmaal krachttraining voor de senioren. Als we naar de resultaten kijken is dat dus niet meer genoeg om met de top van Nederland mee te draaien. Er zal veel gevraagd worden van bestuur, trainers en spelers om de plek in de hoogste regionen terug te verdienen. De maatschappij en onze relevante omgeving met tegenstanders zijn veranderd. Gelijk blijven betekent in dit geval achteruitgang. De naam hebben we nog, de kwaliteiten in de club ook, maar we moeten onze faciliteiten optimaliseren.”
FACILITEITEN
,,Dat kan in trainingsuren, intensiteit van de trainingen, maar ook in omgevingsfactoren zoals zorgen voor eetgelegenheid op de club, zorgen voor rust voor de spelers door met scholen afspraken te maken of te voorkomen dat zij op zaterdag de hele dag moeten werken terwijl zij ’s avonds moeten spelen. Die randvoorwaarden zijn nu niet goed geregeld. Bij de jeugd moeten we kijken of er met de juiste intensiteit wordt getraind. Ook zou het goed zijn als de ervaring van eerste team spelers meer voor de club ingezet gaat worden. We maken niet optimaal gebruik van oud-speelsters en -spelers.”
KWEEKVIJVER
Aan de jongenskant staat het er goed voor bij Hellas. ,,Vanaf de mannen C spelen de teams volgens de filosofie die we willen. En we zien dat de A, B en C teams goed presteren en een belangrijke kweekvijver zijn voor de mannenselectie. De trainingsstaf aan de mannenzijde volgt dezelfde lijn en dat zien we terug in het veld. Bij de dames is dat de afgelopen jaren niet goed gegaan, mede ook door studie en blessures. Daar zal het accent komen te liggen om een stap voorwaarts te kunnen maken. De groepen die er nu zijn hebben de juiste drive, maar hebben nog een lange weg te gaan om de top te bereiken. Komend seizoen gaan we de lijn die aan de mannenkant inmiddels goed werkt ook bij de vrouwen doorvoeren.”
TALENT
Aan jeugdig talent geen gebrek dus. ,, Zowel bij de mannen als de vrouwen zit er voldoende talent in de pijplijn. Het kost tijd om dat te laten ontwikkelen. Hellas hecht eraan dat jeugdleden zich naast het sportieve ook maatschappelijk ontwikkelen. Dus behalen van goede studieresultaten vinden wij net zo belangrijk. Dát is ook de taak van onze club. Daarom ben ik ervan overtuigd dat Hellas weer terugkomt aan de top. Simpelweg omdat er een club staat die met elkaar het hoogste wil bereiken en daar ook de geschikte mensen voor heeft. Winnen is geen vanzelfsprekendheid, winnen is een keuze. Daar moet je keihard voor trainen en zaken voor laten. Onze basisvisie is goed, spelen op snelheid en techniek, maar de uitvoering stelt momenteel hogere eisen.”
‘TE LANG GEDACHT: HET KOMT WEL GOED’
Nico Stet wordt komend seizoen de opvolger van Joris Witjens als vrouwentrainer bij Hellas. Stet werd landskampioen met Hellas in 2002 en bracht de vrouwen al eerder terug naar de eredivisie. Hij is helder in zijn oordeel: ,,De successen zijn minder, omdat Hellas stil is blijven staan. Topsport vereist dat je met je tijd meegaat. Te lang is gedacht: het komt wel goed. Vaak was dat ook zo, maar die tijd is nu voorbij. Er moet een cultuuromslag komen. De binding die speelsters en spelers vroeger hadden met de club is er niet meer. Dat is het gevolg van maatschappelijke veranderingen. Individuele sporten zijn explosief gegroeid. Daar moet je op inspelen. De jeugdopleiding is goed. Probleem is: hoe behoud je de talenten? Mijn idee: creëer een soort technisch directeur die hoofdtrainers en bestuur ondersteunt en begeleidt. Hij of zij bewaakt en verbetert de technische lijnen en alles wat er bij topsport komt kijken. Sponsorcommissie nieuw leven inblazen. Faciliteiten voor topsport optimaliseren. Sportief zit Hellas in een dip, maar met de gemotiveerde mensen die er nog steeds zijn, kunnen we het tij keren. We moeten in ons denken met betrekking tot topsport durven te veranderen.”
ZESTIEN LANDSTITELS
Hellas werd bij de mannen en de vrouwen in totaal zeven keer landskampioen bij het oorspronkelijke elfhandbal op het veld. Daarna waren het vooral de vrouwen die in de zaal achtmaal landskampioen werden met als glorieperiode de successenreeks onder trainer Jan Alma in de jaren zeventig. Vijf keer wonnen ze de beker en tweemaal de supercup. Dertig keer werd deelgenomen aan de Europa Cup. De mannen werden in 2008 landskampioen. Het laatste grote succes.
PETER LOTMAN
AD HAAGSCHE COURANT
Foto: Luc van Leeuwen, Handbalfoto.nl
